برای کسی که نمی شناسم اش

برای خدای خوبم

سلام زندگی ِ من !

منو ببخش که دیر به دیر سراغت می آم ، که گاهی وقتا کافر می شم .می دونم که تو به اندازه ی شعور هر کس ازش توقع داری ؛ پای ِ نادونیم بذار.

هر وقت از همه جا بریده باشم  اولین کسی که به ذهنم خطور می کنه فقط خودتی .

امروزم از اون روزاس که فکر کردم جز تو هیچ مورفینی به اندازه ی وجود ِ خودت نمی تونه آرومم کنه .

آی خدای خوبم دلم گرفته ، کم نه ، تا دلت بخواد زیاد!

الانم از اون وقتاییه که نیاز دارم پشتت قایم شم و کسی نتونه پیدام کنه ، آروم آروم گریه کنم تو هم دلداریم بدی ، بگی که نترس من هستم کسی جرأت نداره ناراحتت کنه.

من از آدمات شاکی ام ، از این دنیا دلگیرم .

خدای خوبم فکر نمی کنی  که داره بهم ظلم میشه ؟ که منو دست میندازن؟ که هر جور بخوان منو می رقصونن؟

به خداوندی ِ خودت خسته ام ، بیش از اون چیزی که فکرشو بکنی .

چرا همه فکر می کنن که من دارم ناشکری می کنم ؟  هیشکی نمی دونه تو دلم چه آشوبیه ! نمی دونن که من چه مرگمه. چرا همه فکر می کنن دارم خودمو لوس می کنم ؟

مگه من از این دنیا چی می خوام؟؟؟

تو منو خلق کردی بایدم کمکم کنی .

می خوام وجودتو بهم ثابت کنی ، می خوام درکت کنم ، حس کنم که هستی ، که یکی اون بالا منو می بینه ، صدامو  می شنوه .

می خوام وجودتو احساس کنم .

دارم کم کم دیوونه می شم ، به نظرت دیوونه چه ریختیه ؟ شاخ داره ؟ نه دیوونه ها اول عاقل بودن ، از بس که فکر کردن به این روز افتادن ! پس کمکم کن نذار کارم به اونجا بکشه خواهش می کنم .

خودت گفتی مرا بخوانید شما را اجابت می کنم .

من منتظر ِ کمکت می مونم !!!